به نقل از «ایسنا»

روایت رضا کیانیان از «غریب آشنا»

تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۹۱۷۶۰

رضا کیانیان معتقد بود تمام درگیری‌های احمد آقالو با جهان، از حضور همیشگی‌اش بود.

امروز، نهم مهر ماه سالروز تولد احمد آقالوست. بازیگری که اگر با فرشته مرگ همراه نشده بود، باید ۷۴ شمع را بر کیک تولدش خاموش می‌کرد.

او اما آذر سال ۸۷ در حالیکه ۵۹ سال سن داشت، از دنیا رفت.

آن زمان هنرمندان بسیاری درباره او گفتند و نوشتند، بسیاری از همکاران و دوستانش هم از توانمندی‌های او گفتند و هم ویژگی‌های انسانی‌اش را ستودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رضا کیانیان نیز به انگیزه چهلمین روز درگذشت او و به درخواست ایسنا یادداشتی برایمان نوشت که امروز دوباره آن را با هم می‌خوانیم.

این دو بازیگر در نمایش‌هایی مانند «ازدواج آقای می سی سی پی» به کارگردانی حمید سمندریان، «یادگار سال‌های شن» اثر علی رفیعی و فیلم‌هایی مانند «گاهی به آسمان نگاه کن»، «پاداش» و مجموعه تلویزیونی «یک مشت پر عقاب» به کارگردانی اصغر هاشمی و ... با یکدیگر بازی کرده بودند. آنان هر دو در مقطعی، در آموزشگاه استادشان، حمید سمندریان نیز به تدریس بازیگری پرداخته بودند.

یادداشت کیانیان درباره بخشی از درگیری‌های ذهنی بازیگری مانند آقالو است که شاید کمتر درباره آن صحبت شده باشد و به همین جهت، بازخوانی آن در روز تولد این هنرمند خالی از لطف نیست.

این یادداشت را با هم می‌خوانیم:

«غریب آشنا
گفت: در دلم آسمانی است با ابرها و کهکشانی غریب
در خود غریبه‌تر که می‌شوم
بارانی می‌بارد چنان
که همه ‌آب‌های عالم خیس می‌شود.

احمد آقالو بازیگر غریبی بود. هم غریب بود به معنای آنکه کشف نشد و شناخته نشد و رفت هم غریب بود چون جهانی داشت که برای ما غریبه بود شاید به همین علت هم شناخته نشد. او پر از آرمان‌هایی بود که با جهان موجود ناسازگار بود. شاید به ‌خاطر همین غریبگی، این جهان را تاب نیاورد. می‌گویند: در «آن» جهان کسی غریبه نیست. من هم باور دارم. احمد در«این» جهان، گوشه خودش را دوست‌تر داشت. همه ما گوشه‌ای داریم که موقع بیزاری از همه‌چیز به آن پناه می‌بریم. اما احمد گاهی از گوشه خودش به این جهان پناه می‌آورد، اما سرخورده‌تر به گوشه‌اش بر می‌گشت.
گاهی به این جهان می‌آمد. به امید این‌که جهان، بهتر شده باشد، اما جهان، بهتر نشده بود. این پرسش همیشگی ماست که آیا جهان می‌تواند بهتر باشد. می‌تواند مهربان‌تر باشد. یا مهربانی همین است که هست؟
کیهان ملکی زنگ زد، گریه می‌کرد، تسلیت می‌گفت. خبر احمد او را آشفته کرده بود. با هم حرف زدیم. بعد با گریه می‌خندید. نه به ناپایداری جهان به ناپایداری انسان می‌خندید. چراما می‌خندیم؟ چرا ما گریه می‌کنیم؟ و چرا گاهی خنده و گریه با هم می‌آیند؟ با هم می‌روند. ماسک‌های خنده و گریه را به یاد آوردم.
ماسک‌هایی که علامت دنیای نمایش هستند. دنیایی که احمد و کیهان و من از اهالی همان دنیاییم. ما برای خندان و گریاندن خلق شده‌ایم که دیگران را، تماشاگران‌مان را بخندانیم و بگریانیم. اما خودمان بیشتر از تماشاگران‌مان می‌خندیم و گریه می‌کنیم. تا ما نتوانیم بخندیم و گریه کنیم نمی‌توانیم دیگران را به خنده و گریه واداریم.

نمایش یادگار «سال‌های شن» به کارگردانی دکتر علی رفیعی

داستان آن دلقک را شنیده‌اید که درحال خنداندن مردم در دل می‌گریست؟
تکلیف ما با جهان روشن نیست. تکلیف همه آدمیان با جهان روشن نیست. برای همین همه آدمیان به تماشای ما می‌آیند تا تکلیف‌شان روشن شود! یا این‌که تکلیف‌شان رافراموش کنند! برای همین‌ هم به ما می‌گویند شما در برابر جامعه متعهدید. شما موظفید شما مکلفید. می‌خواهند از شر وظیفه و تکلیف خودشان در برابر جهان خلاص شوند. دیگران تکلیفشان را به دوش ما می‌اندازند غافل از این‌که ما هرگز نتوانستیم تکلیف خودمان را روشن کنیم. چه برسد به تکلیف جامعه.
ما با جهان، آمیزشی همیشگی داریم؛ جنگی همیشگی صلحی همیشگی و حضوری همیشگی. تمام درگیری‌های احمد با جهان از حضور همیشگی‌اش بود. جنگ و صلح او با جهان از بودنش بود. نمی‌توانست با جهان کنار بیاید نمی‌توانست مغلوب شود اما مرگ همه را مغلوب می‌کند. مرگ بخش پررنگی از جهان است.
حامد بهداد تلفن زد، تسلیت گفت. غمگین و آشفته بود. گفت فقط تو به ذهنم رسیدی وخیلی زود خداحافظی کرد. گفت ناراحت است از این‌که احمد را قبل از مرگ ندیده است.
اما همه ما احمد را قبل از مرگ دیده بودیم. او یک بازیگر بود. بازیگر برای دیده شدن است. بازیگر را نمی‌توان ندید. اگر بازیگری دیده نمی‌شود، باید به بازیگری‌اش شک کرد. احمد هم دیده می‌شد. هم شنیده می‌شد. برای همین بازیگر بود. درحالی که مریض بود، درحالی‌که سرطانش را با خود داشت، بازی می‌کرد. آخرین کارش یک فیلم خنده‌آور و یک نقش خنده‌آور بود. در فیلم «پاداش» کمال تبریزی که هنوز اکران نشده است. مصداق قصه همان دلقک بود درد داشت ولی می‌خنداند.
آیا بازیگران می‌میرند؟ آیا هنرمندان می‌میرند؟ آثار هنرمندان پس از مرگ‌شان زنده‌اند و با مردم ارتباط دارند. اما آثار بازیگران در قالب خودشان جاودانی می‌شوند. می‌توان شعر را خواند و شاعر را ندید.
می‌توان نقاشی را تماشا کرد و نقاش را ندید. اما نمی‌شود بازی را بدون بازیگرش دید. بازیگران نمی‌میرند چون بارها زندگی کرده‌اند و بارها روی صحنه و یا جلوی دوربین مرده‌اند. مردم به زندگی و مرگ بازیگران عادت کرده‌اند.
بازیگران بیشتر از دیگران مشق زندگی و مرگ کرده‌اند. با زندگی و مرگ آشناترند. بارها در نمایش می‌میرند، یک‌بار هم در زندگی.
احمد با درد فراوان مُرد هم‌چنانکه با درد فراوان زندگی کرد. پیام دهکردی پیام آخر احمد را که از لابه‌لای دردهایش گفته بود به من گفت: «همدیگر را دوست داشته باشید، به هم عشق بورزید و همدیگر را ببخشید»

شعری که کیانیان در آغاز یادداشت خود آورده بود، از هیوا مسیح است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: احمد آقالو رضا كيانيان هفته وحدت وبینار جنگ تحمیلی دفاع مقدس باستان شناسي شهدا صابر ابر جشنواره نمایش های آیینی سنتی وبینار جنگ تحمیلی هفته وحدت دفاع مقدس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۹۱۷۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با اسیدیته قهوه، یکی از اصلی‌ترین خصوصیات قهوه آشنا شوید

آیا شما هم هنگام نوشیدن قهوه، متوجه ته‌مزه ترش و تیز آن شده‌اید؟‌ این ترشی و طعم تیز که گاهی ما را یاد طعم‌یادهای میوه‌ای می‌اندازد، همان اسیدیته قهوه است.

به گزارش ایسنا به نقل از سایت دلکینی، اسیدیته، یکی از اصلی‌ترین خصوصیات قهوه در کنار طعم، آروما (رایحه)‌ و بادی آن است. در واقع اسیدیته قهوه اگر به‌اندازه باشد، طعم قهوه را به‌طور چشم‌گیری بهبود می‌بخشد. البته این خاصیت جالب قهوه، عوارضی نیز دارد. اگر معده حساسی دارید، ممکن است با مصرف زیاد قهوه‌ درگیر رفلاکس معده شوید. هرچند جای نگرانی وجود ندارد و با یک‌ سری راهکار، می‌توان از این مسئله جلوگیری کرد.

اسیدیته قهوه چیست؟

همان‌طور که در ابتدا گفتیم، اسیدیته قهوه یکی از ویژگی‌های قهوه است که مسئولیت طعم تیز و ترش‌مزگی قهوه را برعهده دارد. این ویژگی اگر در قهوه به‌اندازه باشد، پیچیدگی قهوه را افزایش داده و طعم کلی را بهبود می‌بخشد. برخی افراد اسیدیته قهوه را با سطح pH قهوه اشتباه می‌گیرند، اما بدانید این دو کاربرد و تعاریف متفاوتی دارند. در واقع مقیاس pH میزان اسیدی یا قلیایی بودن مواد را اندازه می‌گیرد، اما اسیدیته قهوه به درک چشایی ارتباط دارد. اسیدیته قهوه، ناشی از وجود اسیدهای طبیعی موجود در دانه‌های قهوه است که معمولا شامل اسید کلروژنیک، اسید سیتریک و اسید کوئینیک می‌شوند. در واقع نوع و میزان این اسیدها در قهوه، اسیدیته آن را تعیین می‌کنند.

عواملی که روی اسیدیته قهوه تأثیر می‌گذارند

نوع و خاستگاه دانه قهوه: انواع مختلف دانه قهوه، بنا به خاستگاه و شرایط کشت‌شان میزان اسیدیته متفاوتی دارند. مثلا دانه‌هایی که در ارتفاعات بالاتر کشت می‌شوند، اسیدیته بیشتری دارند. از همین جهت قهوه عربیکا که در نواحی مرتفع‌تر تولید می‌شود، اسیدیته بیشتری نسبت به قهوه روبوستا دارد. بنابراین، اگر دنبال اسیدیته پایین‌تر هستید، در فروشگاه قهوه دلکینی دنبال ترکیباتی با درصد روبوستای بیشتر باشید یا تحقیقات بیشتری در زمینه خاستگاه‌های قهوه انجام دهید. درجه برشته‌کاری: فرایند برشته‌کاری بر اسیدیته قهوه تأثیر مستقیم دارد. هر چقدر درجه برشته‌کاری قهوه پایین‌تر باشد، اسیدیته بیشتر در دانه باقی می‌ماند. بنابراین، قهوه دارک رست اسیدیته کمتری نسبت به قهوه مدیوم رست و البته لایت رست دارد. این مسئله به خاطر این است که برای قهوه دارک رست، از درجه بالایی برای برشته‌کاری استفاده می‌شود که تا حد زیادی اسیدیته قهوه را از بین می‌برد. روش دم‌آوری: نحوه دم‌آوری قهوه و در واقع روش عصاره‌گیری آن، روی اسیدیته قهوه اثر می‌گذارد. مثلا قهوه‌های پور اور، ایروپرس یا اسپرسو، اسیدیته بیشتری را از پودر قهوه استخراج می‌کنند. در مقابل، روش‌هایی مثل کلد برو و فرنچ پرس، قهوه‌ای با اسیدیته و ترشی کمتر به شما تحویل می‌دهند.

آیا اسیدیته قهوه برای بدن مضر است؟

اسیدیته، یک ویژگی طبیعی در قهوه است و معمولا برای سلامتی ضرری ندارد. در واقع بعضی از اسیدهای موجود در قهوه مثل کلروژنیک، خواص آنتی‌اکسیدانی دارند و می‌توانند خطر بعضی از بیماری‌ها را کاهش دهند. با وجود این، مصرف زیاد قهوه‌هایی با اسیدیته بالا، ممکن است برای افراد با معده‌های حساس مشکل‌ساز شود و رفلاکس معده را تشدید کند.

چطور اسیدیته قهوه را کنترل کنیم؟

دانه قهوه را درست انتخاب کنید: با توجه به عوامل بخش قبلی، دانه قهوه با اسیدیته پایین خریداری کنید. مثلا قهوه برزیل، سوماترا و گواتمالا به اسیدیته پایین شهرت دارند. علاوه‌بر این، به درجه رست قهوه دقت کنید و ترجیحا دانه قهوه دارک رست بخرید که اسیدیته کمتری دارد. دانه قهوه را با درجه ریز آسیاب کنید: هر چقدر درجه آسیاب قهوه ریزتر باشد، اسیدیته کمتری از آن استخراج می‌شود. البته آسیاب قهوه به روش دم‌آوری شما بستگی دارد. روش‌های دیگر دم‌آوری قهوه را امتحان کنید: برای مثال قهوه کلد برو، بهترین روش تهیه قهوه برای کسانی است که قهوه با اسیدیته پایین می‌خواهند؛ چرا که در تهیه آن از آب داغ استفاده نمی‌شود. به قهوه پوست تخم‌مرغ اضافه کنید: مقداری پوست تخم‌مرغ را خرد کرده و به شکل پودر با قهوه آسیاب‌شده مخلوط کنید. پس از دم‌آوری، با استفاده از صافی نوشیدنی خود را سرو کنید. به‌خاطر ترکیبات قلیایی پوست تخم‌مرغ، اسیدیته قهوه کاهش می‌یابد. به قهوه نمک اضافه کنید: اگر کمی نمک به قهوه دم‌شده‌تان اضافه کنید، اسیدیته کمتر شده و طعم قهوه بهبود می‌یابد. از فیلتر کاغذی استفاده کنید: فیلتر کاغذی، روغن‌ قهوه را می‌گیرد و اسیدیته آن را پیش از سروکردن کاهش می‌دهد.

قهوه را با شیر مصرف کنید: اضافه‌کردن شیر به قهوه،‌ از بهترین روش‌های کاهش اسیدیته قهوه است. شیر دارای خاصیت ضداسیدی است و از رفلاکس معده جلوگیری می‌کند. اگر به هر دلیلی نمی‌توانید لبنیات مصرف کنید، هیچ نگران نباشید. شیرهای گیاهی مثل شیر بادام نیز به‌خاطر خاصیت قلیایی، برای کاهش میزان اسیدیته قهوه مناسب هستند.

سخن پایانی

آشنایی با اسیدیته قهوه و درک آن برای قهوه‌دوستانی که درمورد نوشیدنی موردعلاقه‌شان کنجکاو هستند، ضروری است. خیلی‌ها ترشی و طعم تیز قهوه را می‌پسندند و بعضی‌ها از آن فراری هستند! انتخاب درست فروشگاه خرید قهوه می‌تواند شما را در این مسیر یاری کند. با دانستن عوامل تأثیرگذار بر اسیدیته قهوه، می‌توانید دانه قهوه مناسبی بخرید تا در نهایت به قهوه مدنظر با میزان اسیدیته دلخواهتان دست یابید.

انتهای رپرتاژ آگهی